Συζήτησεις

The Voice of Youth: Το ταξίδι ενός πρόσφυγα στην Ευρώπη και ο αντίκτυπος στην ψυχική υγεία του

Παρασκευή 24 Ιουνίου, 10:50, Υποδοχή ΕΒΕ

Gerald Mballe, Μέλος του SNF Nostos Youth Advisory Committee

Από το Καμερούν έφτασε στην Ιταλία, μέσα από την «Κόλαση του Δάντη», όπως λέει ο ίδιος ο Gerald Mballe, ο οποίος σήμερα αναγνωρίζει την αξία της αντιμετώπισης του τραύματος και μιλά για τη φροντίδα της ψυχικής υγείας όσων την έχουν ανάγκη και όσων την παρέχουν.

«Στις αρχές του 2015 υποχρεώθηκα να φύγω από την πατρίδα μου λόγω της Μπόκο Χαράμ που έσπειρε τον τρόμο στη δική μου χώρα, όπου έπρεπε να είμαι αυτόπτης μάρτυρας βίαιων σκηνών –και ξέρουμε ότι αυτές οι σκηνές είναι πολύ τραυματικές σε οποιοδήποτε σημείο του κόσμου. Έτσι, βρέθηκα να περπατώ στην Κόλαση του Δάντη: πέρασα μέσα από την έρημο Σαχάρα, μια από τις πιο επικίνδυνες περιοχές του κόσμου με τις πιο επικίνδυνες ομάδες. Και έπρεπε να δημιουργήσω μια καινούρια ζωή για τον εαυτό μου. Όπως τα περισσότερα ασυνόδευτα παιδιά, αισθάνθηκα μεγάλο φόβο. Στη Λιβύη, είδα τη δύσκολη κατάσταση, και στους διάφορους καταυλισμούς εργάστηκα σχεδόν σαν σκλάβος. Όταν ήρθα στο Τορίνο, ήμουν περιθωριοποιημένος. Αυτό το ένιωσα στην καρδιά μου, δημιούργησε πολλές ουλές στην ψυχή μου».

Με αυτά τα λόγια ο Gerald Mballe περιέγραψε το ταξίδι του από το Καμερούν προς την Ευρώπη, ένα ταξίδι επώδυνο και τραυματικό που δεν σταμάτησε με την άφιξή του στην Ιταλία: «Όταν έφτασα τα πάντα ήταν καινούρια. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ, έβλεπα εφιάλτες συνέχεια. Έγινα πάρα πολύ επιθετικός απέναντι στους εργαζομένους στο κέντρο υποδοχής, έπρεπε να με βοηθήσουν οι ψυχολόγοι. Και αυτή ήταν μια νέα αρχή, ενός νέου κύκλου». Σήμερα, ο ίδιος αναγνωρίζει ότι «η ψυχική υγεία είναι κρίσιμης σημασίας», ενώ κατά τη διάρκεια της έξαρσης της πανδημίας και των lockdown βοηθούσε, με τον Ερυθρό Σταυρό, πρόσφυγες που προσπαθούσαν να διασχίσουν τη Μεσόγειο. «Προσπάθησα να παρέχω διάφορες υπηρεσίες διαμεσολάβησης για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες και είδα τον φόβο και το άγχος» –οι άνθρωποι σε ανάγκη μιλούσαν για τον φόβο ότι θα πεθάνουν οι ίδιοι που ταξιδεύουν αλλά και οι δικοί τους που έμειναν στην πατρίδα τους, έναν φόβο που ο Gerald τον γνώριζε πολύ καλά.

«Η ανάγκη για την παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας είναι κεφαλαιώδους σημασίας τόσο για τα άτομα που δέχονται υποστήριξη όσο και για τα άτομα που τα υποδέχονται», επεσήμανε ο ίδιος. Προλογίζοντας τη συζήτηση «Η ιατρική σε εποχές πολέμου» με τον Χρήστο Χρήστου και τη Χριστίνα Ψαρρά από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, είπε: «Θυμάμαι που πέρασα πολλές μεγάλες νύχτες σε ένα βαρκάκι στη μέση της Μεσογείου. Όταν είχαμε τρικυμία, όταν ορθώνονταν τα κύματα, σήκωσα το κεφάλι μου και είδα ένα πλοίο που είχε έρθει να μας σώσει. Έγραφε “Γιατροί Χωρίς Σύνορα”. Χάρη στον Θεό και σε αυτήν την οργάνωση, κατάφερα να σωθώ».