Triptych (Eyes of One on Another)

Ηταν μόλις 14 ετών ο Bryce Dessner, o συνθέτης και κιθαρίστας των «The National», όταν ένα κύμα διαμαρτυριών σάρωσε την πόλη του, το Σινσινάτι των ΗΠΑ, εναντίον της παρουσίασης μιας μεγάλης αναδρομικής έκθεσης φωτογραφιών του Robert Mapplethorpe με τίτλο The Perfect Moment. Δεν ήταν φυσικά οι στιλπνές φωτογραφίες των λουλουδιών του που προκάλεσαν τις αντιδράσεις, αλλά οι γυμνές φωτογραφίες του, η ωδή στο ανδρικό μαύρο σώμα και οι σαδομαζοχιστικές αναφορές. Το ξέσπασμα βίας γύρω από το Κέντρο Σύγχρονων Τεχνών ενεγράφη βαθιά στον Bryce που τότε δεν του επέτρεψαν να δει τις φωτογραφίες. Σήμερα επιστρέφει σε αυτό το περιστατικό δημιουργώντας ένα multimedia θέαμα, αφιερωμένο στο δημιουργικό σύμπαν του καθοριστικού για την σύγχρονη φωτογραφία Robert Mapplethorpe. Αφιερωμένο στον τρόπο με τον οποίο η δημιουργία του σοκάρει, σαγηνεύει, προκαλεί, πυροδοτεί συζητήσεις και εσωτερικές αναζητήσεις.

Το Triptych (Eyes of One on Another) όπως μαρτυρά ο τίτλος του, δεν φέρνει το κοινό απλώς απέναντι στα έργα του Mapplethorpe μέσα από τα φίλτρα νέας ανάγνωσης που δημιουργεί ο Dessner. Προχωρά σε βάθος και εξερευνά τον τρόπο με τον οποίο κοιτάζουμε αλλά και μας κοιτάζουν. Λειτουργεί ως ένα κάτοπτρο που μας επιτρέπει να δούμε κατάματα τις βαθύτερες επιθυμίες, τους πραγματικούς φόβους αλλά και την ίδια την ανθρωπιά μας. Διότι ακόμα και τριάντα χρόνια μετά τον θάνατο του Robert Mapplethorpe από AIDS, το έργο του συνεχίζει να μας ενεργοποιεί. Οι εικόνες του Mapplethοrpe – που θα προβάλλονται στο βάθος κατά τη διάρκεια της παράστασης- διατηρούν ανέπαφη την σπάνια ικανότητα να ενώνουν και να διχάζουν το κοινό συναισθηματικά, πολιτισμικά ακόμα και κοινωνικά. Τα συντηρητικά αντανακλαστικά και οι κυρίαρχες προσλήψεις περί φύλου και σεξουαλικότητας δεν έχουν εξάλλου ακόμα εξοικειωθεί πλήρως με τον κόσμο του νεοϋορκέζου φωτογράφου.

Ειδικότερα, ο Dessner πιστεύει ότι είναι μια ιδανική στιγμή τώρα για να εξετάσουμε θέματα της αμερικανικής ταυτότητας και εστιάζει στην κληρονομιά που μας άφησε ο Mapplethorpe μέσω του τρόπου που παρουσίασε τους αφροαμερικανούς άνδρες και το μαύρο σώμα. Αυτό, σύμφωνα με τον συνθέτη, αποτελεί σημαντική παράμετρο του Triptych. «Στο έργο του Mapplethorpe εισέρχομαι μέσω της αγάπης μου για αυτές τις εικόνες και της εκτίμησης που έχω για την ομορφιά της δημιουργίας του», δήλωσε ο συνθέτης στο aadl.org. «Και ελπίζω αυτό να φανεί στη μουσική και το λιμπρέτο μας. Δεν έχουμε απαραίτητα κάποια θέση ή μια ατζέντα. Στην καρδιά της δημιουργίας μας βρίσκεται η αγάπη και η ανθρωπιά».

Επί σκηνής θα βρίσκεται το βραβευμένο με Grammy σύνολο οκτώ φωνών Roomful of Teeth που επαναδιαπραγματεύεται και θέτει σε συνεχείς δοκιμασίες τις δυνατότητες της ανθρώπινης φωνής. Με εξελιγμένες φωνητικές τεχνικές, βαθιά γνώση της ιστορίας και της παράδοσης, ουσιαστικά δημιουργούν ένα ρεπερτόριο χωρίς σύνορα. Μαζί τους θα ακούσουμε το ελληνικό σύνολο σύγχρονης μουσικής με τη διεθνή πορεία Ergon Ensemble. H σκηνοθεσία είναι του Daniel Fish και το λιμπρέτο του Korde Arrington Tuttle, συμπεριλαμβάνοντας κείμενα της στενής φίλης και μούσας του Mapplethorpe της Patti Smith, αλλά και του Essex Hemphill. Η πρεμιέρα έγινε στις 5 Μαρτίου από την Los Angeles Philarmonic στο Walt Disney Concert Hall.

Το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) ανήκει στην ομάδα των διεθνών οργανισμών που έκαναν την ανάθεση του έργου, μέσω της υποστήριξης του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Σύνθεση: Bryce Dessner
Λιμπρέτο: Korde Arrington Tuttle
Με λόγια των Essex Hemphill & Patti Smith
Σκηνοθεσία: Kaneza Schaal
Ερμηνευτές: Alicia Hall Moran, Isaiah Robinson και Roomful of Teeth (Jason
Awbrey, Eliza Bagg, Cameron Beauchamp, Martha Cluver, Eric Dudley, Estelí
Gomez, Virginia Kelsey, Thann Scoggin)
Μουσικός Διευθυντής και Μαέστρος: Brad Wells
Βοηθός χορογράφου / χορευτής: Martell Ruffin
Μουσικοί: Αντώνης Πρατσινάκης - Βιολοντσέλο, Ηλίας Λιβιεράτος - Βιόλα, Φαίδων Μηλιάδης - Βιολί, Μάνος Βεντούρας - Γαλλικό Κόρνο, Κώστας Τζέκος - Κλαρινέτο, Μπάμπης Ταλιαδούρος - κρουστά, Πανάγιωτα Καραμούζη - κρουστά, Αλέξανδρος Δρυμωνίτης - ηλεκτρική κιθάρα, Στέφανος Νάσος  - Πιάνο

Παραγωγή: ArKtype / Thomas O. Kriegsmann, σε συνεργασία με το The Robert
Mapplethorpe Foundation
Σχεδιασμός Σκηνικών και Ενδυμάτων: Carlos Soto
Σχεδιασμός φώτων: Yuki Nakase
Βίντεο: Simon Harding
Σχεδιασμός ήχου: Damon Lange, nomadsound.net
Βοηθός Σκηνοθέτη: Lilleth Glimcher
Βοηθός Μουσικός Διευθυντής: William Brittelle
Δραματουργία: Talvin Wilks και Christopher Myers
Διευθυντής Σκηνής: Ryan Gohsman
Βοηθός Διευθυντής Σκηνής: Heather Englander
Βοηθός Παραγωγής: Victoria Nassif
Υπεύθυνος Μουσικού Υλικού: Dominic Mekky
Η μουσική του Bryce Dessner χρησιμοποιείται με άδεια της Chester Music Ltd.

PRESS QUOTES:
«Ένα ριζοσπαστικό καινούργιο έργο... Δεν υπήρχε ούτε ένα συναίσθημα που δεν κατάφερε να ενσωματωθεί σε αυτό το έργο με τέτοιο εύρος, και ο συνθέτης Bryce Dessner μάς παρέσυρε από τον επιβλητικό καθεδρικό ναό, στην ψυχρή δικαστική αίθουσα και στο οικείο υπνοδωμάτιο, με τη μουσική επένδυση να διαχέεται από ηλεκτρισμό, απόλυτη διαύγεια και συναισθηματική δριμύτητα.»
artseen

«Αριστοτεχνικά φτιαγμένο, εξαιρετικά δοσμένο.»
San Francisco Classical Voice

«Το στοιχείο που υπερίσχυε –πολλές φορές με τον πιο συγκλονιστικό τρόπο– ήταν η μουσική επένδυση... Τα φωνητικά ήταν εκπληκτικά, έχοντας τη δική τους υπόσταση... Η ερμηνεία της Moran ήταν απλώς επιβλητική... Η συνολική μου εντύπωση περιέκλειε το αγνό συναίσθημα να θέλεις να τραγουδήσεις.»
Classical Voice North America

«Πνευματώδες και πονηρό... Απειλητικό και σαγηνευτικό... Ο Dessner στα καλύτερά του... Η γλώσσα είναι στιλιζαρισμένη και ιδιαίτερα ποιητική, ο απόλυτος συνδυασμός με το πορνογραφικό περιεχόμενο των φωτογραφιών, καθώς η ανυπέρβλητη κομψότητά τους συναντά τον πανκ Ρομαντισμό.»
The New York Times

«Ο Dessner αποτελεί την απόλυτη προσωποποίηση αυτού που φαίνεται να είναι η αλλαγή μιας ολόκληρης γενιάς στη μουσική.»
The Washington Post

«Ένας καλλιτέχνης που καταφέρνει να ενδύεται διαφορετικά μουσικά είδη με αφοπλιστική ευκολία... Πρόκειται για μαγευτική και βαθιά συναισθηματική μουσική.»
NPR

Το έργο πραγματοποιήθηκε εντός του Residency και σε ανάθεση του University Musical Society, University of Michigan, Ann Arbor, MI. Σε συμπαραγωγή των Los Angeles Philharmonic, Gustavo Dudamel Music and Artistic Director. Ύστερα από ανάθεση των BAM; Luminato Festival, Toronto, Canada; Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, Αθήνα, Ελλάδα; Cincinnati Opera, Cincinnati, OH; Cal Performances, UC Berkeley, Berkeley, CA; Stanford Live, Stanford University, Stanford, CA; Adelaide Festival, Australia; John F. Kennedy Center for the Performing Arts στο πλαίσιο του DirectCurrent 2019; ArtsEmerson: World on Stage, Emerson College, Boston, MA; Texas Performing Arts, University of Texas at Austin, Austin, TX; Holland Festival, Amsterdam; Wexner Center for the Arts, Ohio State University, Columbus, OH; the Momentary, Bentonville, AR, Celebrity Series of Boston, MA, καθώς και το Residency του MassMOCA, North Adams, MA.